آموزش ویدیویی شنا قورباغه

آموزش ویدیویی پای شنا قورباغه را به صورت حرفه‌ای ببینید و یکی از حرفه‌ای‌های شنای قورباغه شوید. 

در این ویدیوی آموزشی نحوه حرکت پای شنا قورباغه را به خوبی آموزش خواهید دید و با تمرین و تکرار در یک محیط آبی امن می توانید یک شناگر حرفه ای شوید.

به گزارش پول تیکت، شنای قورباغه یکی از انواع شناهای اصلی می باشد که سرعت کمتری نسبت به دیگر شناها دارد اما به دلیل سهولت و جذابیت بالا طرفداران زیادی دارد. پس از اینکه در ویدیوی قبلی نحوه حرکت دست شنای قورباغه را آموزش دیدیم، در این ویدیوی آموزشی نیز حرکت پای شنای قورباغه را فراخواهیم گرفت. به ویدیوی زیر با دقت توجه کرده و با تمرین و تکرار این شنای جذاب را فرا بگیرید.

توضیحات کامل در مورد پای شنا قورباغه:

به طور کلی دو گونه حرکت پا در این شنا وجود دارد.

• عمل بهتر آن است که پاها حرکتی شلاق گونه و با فاصله کم داشته باشد که این عمل توسط اکثر شناگران حرفهای انجام میشود و برخی شناگران مبتدی نیز آنرا انجام میدهند.

• شناگران مبتدی تمایل دارند تا عمل پا را بسیار عریض انجام دهند که این عمل توصیه نمی گردد

حرکت پاها در شنای قورباغه

۱ – شناگر در حالت سر خوردن با بدن کشیده و افقی بر روی آب است. حدود ۸۰% سرش داخل آب است و صورتش کمی رو به جلو و روبرو می باشد. دست ها در جلوی سر قرار دارد و کف دست ها متمایل به خارج است. دست در حدود ۲۰ سانتی متر از سطح آب قرار گرفته و باز شدن دست ها آغاز گردیده و به طرفین ادامه دارد. عمل بازدم شروع گردیده است و حباب های هوا از دهان و بینی شروع به خارج نمودن کرده است. بدون مشاهده هیچ خمیدگی کشش در جهت طرفین ادامه دارد و عمل بازدم افزایش یافته است. مفصل بازو شروع به خمیدگی نموده و قسمت بازو چرخش دارد و این موقعی است که سر به آرامی از ناحیه گردن به طرف بالا می آید.

۲ – دست ها به حداکثر فاصله خودشان از یکدیگر رسیده اند مفصل آرنج طوری خم شده که زاویه بین ساعد و بازو حدود ۱۱۰ درجه می باشد. بالا بردن آرنج ها در این مرحله به خوبی مشخص است و درست چنین مرحله ائی در حرکت دست شناگران پروانه نیز وجود دارد.

۳ – بالا آمدن سر با خم شدن گردن ادامه دارد و می رود که دهان از سطح آب بیرون آمده و این آخرین قسمت خروج هوا از دهان می باشد. مچ دست نباید بشکند یا اینکه خم شود. فشار یا کشش آب با ساعد و کف دست انجام می شود. دست ها به طرف داخل درحال جمع شدن هستند و آخرین مراحل کشش خود را طی نموده اند. عمل دم انجام شده ودست ها می روند که به طرف جلو بیایند. علی رغم میل شناگران آرنج ها نبایستی به طرف دنده ها کشیده شوند. مفصل زانوها شروع به شکستگی نموده و می روند که جمع شوند. عمل دم پایان یافته و دهان بسته می شود و دست رو به صورت و به جلو می روند و پاها هنوز در حال جمع شدن هستند.

۴ – سر از ناحیه گردن خم شده و به داخل آب فرود می رود، پاها جمع شده و نزدیک به باسن گردیده و دست ها در حال کشیدن شدن به جلو هستند

۵ – سر هنوز در حال پایین رفتن و خم شدن در آب است. پاها از ناحیه مچ به سمت بیرون متمایل می شود و شروع به ضربه زدن نموده است و دست ها هنوز در حال سرخوردن به طرف جلو می باشند.

۶ – پاها ضربه زدن به سمت عقب را ادامه داده و به هم نزدیک می شوند زمانی که پا در حال ضربه زدن است دست ها در حالت استراحت به جلو می روند. شناگر نفس را نگه داشته و عمل بازدم تا زمان کشش دست ها انجام نمی شود دست ها در حال کشیده شدن هستند. آموزش نفسگیری در شنا را در مقاله‌‌ای دیگر به طور کامل توضیح داده‌ایم.

۷ – دست ها به طور کامل کشیده شده و کمی پایین تر از سطح شانه قرار دارند پاها در آخرین مرحله ضربه زدن خود هستند. باید دقت شود که زانوها نبایستی بیش از حد از هم فاصله داشته باشند.

۸ – حرکت پا پایان یافته و شناگر حواسش به موقعیت بدن است که کشیده و افقی بر روی آب باشد.

نکته:

شناگرانی که ضربه پای قوی دارند برای چند ثانیه بهمین حالت باقی مانده و سر می خورد و وقتی که احساس کرد سرعتش در حال کاهش است کشش دست را شروع می نماید و حرکت دوباره تکرار می شود.

در این قسمت سعی می شود تکنیک صحیح و فنی شنای قورباغه عنوان شود. همان تکنیکی که امروز قهرمانان برجسته و خوب جهان به اجراء در می آورند. این شنا در واقع به این شکل انجام می شود که بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته دستها هر دو آب را از جلو گرفته و توسط کف و ساعد به طرف عقب و زیر شکم می کشند و از همان زیر آب ، به جلو آمده کشیده می شوند. و مجددا عمل کشش آب توسط دستها انجام می گردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه ای که به آب وارد می آورند آب را به عقب می رانند. بدین روش که هر ضربه توسط کف پا زده می شود و برای اینکار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد می شود. این نوع شنا را بعضی از مربیان ” قورباغه تجارتی” نام گذاشته اند. برای یادگیری حرکت شنا پروانه روی لینک مربوطه کلیک کنید.

بدن به حالت شناور روی آب قرار می گیرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم می شود. در ناحیه تهیگاهی خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می شود.

زانوها به اندازه ۱۵ سانتی متر در هنگام خم شدن زانو ها از یکدیگر فاصله می گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنه ی پاها به باسن برسند ، پنجه پاها به طرف نازک نی و زانو کشیده می شوند و پاشنه ی پاها به داخل نزدیک می شوند. اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره ای را در جهت عقب ترسیم می کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می رانند. این تمرینات را در استخرهای تاکستان نیز می‌توانید انجام دهید.

به محض اینکه مرحله فشار تمام شد، پاها به طور کشیده و مستقیم در مجاورت یکدیگر در داخل آب قرارمی گیرد .ضربه های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. به وسیله ی تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می شوند که ضربه های وارده و یا حرکت های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می شود و در عین حال حالت و شرایط پاها کاملا مشخص می شود. اما باید توجه داشت که در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن، دست ها کشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه ها را کاملا به پائین وداخل آب فرو ببرد.

باید توجه داشته باشید که پاشنه های پا از سطح آب خارج نگردد واگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده کردید، باید زانوها را کمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث می شود که پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جائی که باید باشد. و وقتی پاشنه های پا در زیر سطح آب باشد نشان می دهد که نیروی وارده توسط کف پا کاملا اثر می نماید. در شنای قورباغه حرکت های پا بسیار مهم است. زیرا ۵۰ در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه های پا به خصوص از ناحیه کف پا می باشد.

درعین حال باید در نظر داشت که در بین شناگران قورباغه رو، بعضی ها حرکت دستشان قوی است و باعث پیش روی بیشترشان می شود و بعضی دیگر حرکت پاهایشان. ضربه پاها باید حتی المقدور با کف پا باشد و بدین علت است که لازم است. مچ پاها به طور کامل دارای انعطاف پذیری باشند. برای اینکه مشخص شود که مفصل مچ پای شناگر به اندازه کافی دارای جنبش پذیری است یا نه، آزمایش ساده ای وجود دارد. بدین طریق که شناگر مستقیم می ایستد، در حالیکه پاهایش نزدیک به هم است و دست هایش را پشت سرنگه داشته سعی می کند در همان حالت بنشیند و باسن او به پاهایش بچسبد. اگر نتواند چنین کند و پاشنه ها از زمین جدا شود یا به عقب بیفتد، نشانه ی این است که مفصل مچ به انداره کافی جنبش پذیر نیست. البته در بعضی ها به علت سفت بودن تا ندون آشیل و یا کشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را به خوبی انجام دهند. جهت جنبش پذیری مفاصل، شناگر باید در خشکی خوب تمرین کند. آموزش شیرجه از جمله حرکت‌هایی است که همه افراد در یادگیری آن اشتیاق دارند، به این منظور ما در مقاله‌ای آن را آموزش دادیم.

آموزش ویدیویی نحوه حرکت دست ها در شنا قورباغه

حرکت دست در شنا قورباغه در واقع پس از سرخوردن در آب شروع می شود. دستها قبل از شروع حرکت به طور کامل کشیده هستند. سر بین دو سر قرار خواهد داشت. در مرحله ای که کشش دست ها به اتمام رسیده و مرحله فشار شروع می شود، حرکت پا آغاز می‌شود.

زمانی که هدایت دست ها به طرف جلو رو به اتمام است، فشار پا به آب آغاز می گردد. لحظه ای قبل از شروع مجدد حرکت دست ها و پاها مرحله ای است که بدن به طرف جلو پیش روی می کند و در این زمان کوتاه است که هم حرکت دست و هم حرکت پا متوقف خواهند بود. توجه داشته باشید که آموزش این بی حرکتی کوتاه از نکات اساسی در آموزش شنای قورباغه می باشد. با تمرین زیاد شما می‌توانید همه حرکت‌های شنا را در شنا طولانی پیاده سازی کنید.

در این ویدیوی آموزشی به خوبی نحوه حرکت دست ها در شنا قورباغه را فرا خواهید گرفت:

توضیحات کامل در مورد حرکت دست ها به همراه هواگیری در شنا قورباغه:

انواع حرکت دست در شنای قورباغه

۱- کشش با دست خمیده که در آن آرنج ها به سمت بالا هستند که این نوع حرکت دست اکثرا توسط شناگران حرفه ای انجام میگیرد.

۲- شناگران ابتدایی ترجیح میدهند تا دستان خود را به صورت صاف حرکت دهند.

شناگر در حالت سر خوردن با بدن کشیده و افقی بر روی آب است. حدود ۸۰% سرش داخل آب است و صورتش کمی رو به جلو و روبرو می باشد. دست ها در جلوی سر قرار دارد و کف دست ها متمایل به خارج است. دست در حدود ۲۰ سانتی متر از سطح آب قرار گرفته و باز شدن دست ها آغاز گردیده و به طرفین ادامه دارد. عمل بازدم شروع گردیده است و حباب های هوا از دهان و بینی شروع به خارج نمودن کرده است. بدون مشاهده هیچ خمیدگی کشش در جهت طرفین ادامه دارد و عمل بازدم افزایش یافته است.

مفصل بازو شروع به خمیدگی نموده و قسمت بازو چرخش دارد و این موقعی است که سر به آرامی از ناحیه گردن به طرف بالا می آید.

دست ها به حداکثر فاصله خودشان از یکدیگر رسیده اند مفصل آرنج طوری خم شده که زاویه بین ساعد و بازو حدود ۱۱۰ درجه می باشد. بالا بردن آرنج ها در این مرحله به خوبی مشخص است و درست چنین مرحله ائی در حرکت دست شناگران پروانه نیز وجود دارد.

بالا آمدن سر با خم شدن گردن ادامه دارد و می رود که دهان از سطح آب بیرون آمده و این آخرین قسمت خروج هوا از دهان می باشد. مچ دست نباید بشکند یا اینکه خم شود. فشار یا کشش آب با ساعد و کف دست انجام می شود. دست ها به طرف داخل درحال جمع شدن هستند و آخرین مراحل کشش خود را طی نموده اند.

عمل دم انجام شده ودست ها می روند که به طرف جلو بیایند. علی رغم میل شناگران آرنج ها نبایستی به طرف دنده ها کشیده شوند. مفصل زانوها شروع به شکستگی نموده و می روند که جمع شوند.

عمل دم پایان یافته و دهان بسته می شود و دست رو به صورت و به جلو می روند و پاها هنوز در حال جمع شدن هستند.

سر از ناحیه گردن خم شده و به داخل آب فرود می رود، پاها جمع شده و نزدیک به باسن گردیده و دست ها در حال کشیدن شدن به جلو هستند

سر هنوز در حال پایین رفتن و خم شدن در آب است. پاها از ناحیه مچ به سمت بیرون متمایل می شود و شروع به ضربه زدن نموده است و دست ها هنوز در حال سرخوردن به طرف جلو می باشند.

پاها ضربه زدن به سمت عقب را ادامه داده و به هم نزدیک می شوند زمانی که پا در حال ضربه زدن است دست ها در حالت استراحت به جلو می روند. شناگر نفس را نگه داشته و عمل بازدم تا زمان کشش دست ها انجام نمی شود دست ها در حال کشیده شدن هستند.

دست ها به طور کامل کشیده شده و کمی پایین تر از سطح شانه قرار دارند پاها در آخرین مرحله ضربه زدن خود هستند. باید دقت شود که زانوها نبایستی بیش از حد از هم فاصله داشته باشند.

اگر در مشهد ساکن هستید، معرفی سرزمین موج‌های خروشان مشهد را از دست ندهید.

حرکت پا پایان یافته و شناگر حواسش به موقعیت بدن است که کشیده و افقی بر روی آب باشد.

شناگرانی که ضربه پای قوی دارند برای چند ثانیه بهمین حالت باقی مانده و سر می خورد و وقتی که احساس کرد سرعتش در حال کاهش است کشش دست را شروع می نماید و حرکت دوباره تکرار می شود.

۱- دست‌ها با فاصله‌ای درحدود ۲۰-۱۵ سانتی متر در زیر آب با آرنج‌های کشیده، آب را به طرفین و انتهای بدن می‌کشند. ضمناً کف دست‌ها به طور مورّب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.

۲- هنگامی که دست‌ها از طرفین درحدود ۴۰-۳۰ سانتی متر از یکدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن می‌نماید. با خم شدن مفصل آرنج‌ها بازوها و دست‌ها می‌توانند حول محور طولی خود به حرکت درآیند.

۳- توجه داشته باشید که جهت آرنج‌ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحلهٔ حرکت بالاتر از سایر قسمت‌های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام کشش، آرنج‌ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و کف دست‌ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل کشش وفشار را بهتر انجام دهد.

۴- درطول دامنه کشش هنگامی که مچ و کف دست‌ها کمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند، مرحله‌ای است که به اندازه کافی از یکدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز می‌گردد. مرحله فشار هنگامی شروع می‌شود که کف دست‌ها به طرف داخل حرکت می‌کنند و آرنج‌ها نیز به طرف بالاتنه آورده می‌شود.

۵- پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست‌ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. کف دست‌ها نیز باید نزدیک به یکدیگر قرار داشته باشند.

۶- پس از اینکه دست‌ها کاملاً به جلو هدایت شدند، برای مدتی بسیار کوتاه درهمان حالت، بی حرکت خواهند ماند. این بی حرکتی برای سرخوردن و کشش بدن به جلو صورت می‌گیرد و بعد از آن کشش و حرکت مجدد دست‌ها آغاز می‌شود.

یکی از بهترین مقالات پول تیکت آموزش شنا به کودکان است؛ اگر نوزاد یا کودکی دارید این مقاله را از دست ندهید.

خرید بلیط استخر را در سایت پول تیکت انجام دهید تا علاوه بر برخورداری از پشتیبانی 24 ساعته، از تخفیف‌های ویژه بهره‌مند شوید.